بوسیله گزارش همشهری آنلاین، آزاده محمدحسین سردبیر همشهری محله در یادداشتی در نخستین شماره دور متاخر همشهری برزن نوشته است: آمدیم؛ در آستانه بهار و همراه با کاروانی از روزگار که منزلش نوروز» است. هرچند زخم دارد تن این روزها از نیشتر لبالب زهر بحران ها.
بهار ولی خاصیتش رویش است و زایش، زیستن است و رُستن. دربند پیچش های زمانه نمی ماند لبخند بنفشه، ذاتش شکافتن ابهام خاک است و شکفتن. خزنده می آید و اسفند» با بذر های اسپند به استقبالش می رود.
ما همچنین عابر بهاریم. آمدیم تا رویشی مجدد را به عرضه بگذاریم. تابستان بود که رفتیم؛ طوفان عصبی مربوط به اعصاب از جنس کاغذ» کشتی کوچک محله»مان را درهم شکست، اما امید داشتیم به گذر فصل تلخ. ماندیم، جنگیدیم و سرشار از نرمی شدیم با بودن تان. دِینی به خشکی امدن گردن مان داشتیم که مقید بودیم به ادایش؛ دینی از محبت شما همراهان که در روزهای هجران ما، تنهایمان نگذاشتید، پابه پایمان آمدید، درون دنیای غیرکاغذی و لابه لای سطرها و تصاویر دنیای مجازی متعاقب مان کردید و همراه مان ماندید.
بوسیله عشق شما آمدیم و می مانیم تا دوباره قصه بگوییم از کوچه ها، روایت کنیم از محله ها، همنشین شویم با همسایه ها و مشت داخل دست شما، گذر کنیم از دل رویدادها، خاطره ها، خواسته ها و دلخواسته های اهالی تهران» امید که بوی خزنده باز بپیچد داخل گذرهای قدیمی و پرخاطره و لبخند شکوفه هایش تسکین کند دل تبعه این بخانه برگشتن را.
آمدیم تا کنارتان بمانیم. کنارمان بمانید. برای وارسی این عده همشهری برزن اینجا را کلیک کنید
درباره این سایت